Faktem pozostaje przede wszystkim bardzo dobry stan zachowania. Istniejące jeszcze gdzieniegdzie wiatraki drewniane (prócz skansenów) wyglądają jak mające się zawalić pod wpływem zwykłego wiatru konstrukcje szkieletowe, z których już dawno rozkradziono to co komukolwiek mogło się przydać. Dlaczego więc budzyński wiatrak zachował się w tak dobrym stanie? Stawiam na lokalny szacunek do historii 
Szkoda, że nie zachowały się pozostałe dwa (trzy) wiatraki stojące kiedyś w Budzyniu (o kolejnym wiadomo tylko z przekazu ustnego - a ile było w ogóle nigdy się nie dowiemy). Dwa z nich znajdowały się na posesjach położonych przy dzisiejszej ulicy Przemysłowej. Młynu wykorzystującego energię parową na ulicy Dworcowej nie liczę
Paltraki to tak zwane wiatraki ruchome. Można było je obracać skrzydłami w kierunku z którego wiał wiatr co powodowało maksymalne wykorzystanie ruchu powietrza - jednego z dwóch czynników powodujących zarobek właściciela. Z zewnątrz widać że mamy do czynienia z rzadkim systemem stosowanym do obracania wiatraka. Mały wiatraczek, osie i zębatki powodowały jego obrót względem pionowej osi bez używania tzw. dyszla, którym tą czynność wykonywano ręcznie. Nie wiem w jakim stanie zachowało się wyposażenie wewnętrzne ale jeśli pozostało nienaruszone to chętnie zjadłbym chleb wypieczony na mące zmielonej w "Partlaku".
A dlaczego o tym piszę? Dlatego, że to jedyny z sześciu zabytków na terenie Budzynia, który właśnie stał się własnością Gminy. Reszta w linku poniżej.
http://chodziez.naszemiasto.pl/artykul/ ... ,id,t.html
Jakieś zdjęcia wkleję jak je znajdę, są "gdzieś" na dysku
